Pagina's

Michel Tournier

http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/schrijver/tournier-michel
http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/de-prilste-en-de-vlammendste-jaren-intellectueel-zelfportret-van-michel-tournier
* Michel Tournier mislukte als academisch filosoof, maar is er als weinigen in geslaagd om filosofie en fictie met elkaar te verbinden. Na een carrière als radio- en televisiemaker debuteerde hij in 1967 met de roman Vendredi, ou les limbes du Pacifique, waarin hij Defoes Robinson Crusoe herschreef vanuit het perspectief van zijn zwarte hulpje Vrijdag. Volgens Tournier is het de taak van een schrijver om de grote mythen uit de wereldcultuur levend te houden, en ook zijn latere romans getuigen daarvan – niet alleen zijn meesterwerk Le roi des aulnes, dat varieert op de legende van Sint Christoffel (die Jezus op zijn rug droeg) en van Goethes kinderrovende Erlkönig, maar ook Les météores (1975), dat de mythe van de goddelijke tweeling Castor en Pollux actualiseert, en Gaspard, Melchior et Balthasar (1980), over een vierde Wijze uit het Oosten die te laat bij het kerstkind aankwam. Hoewel Tourniers romans niet de simpelste zijn, werd hij in de jaren 70 geëerd als de schrijver die de literatuur verlost had van het verstikkende formalisme van de Nouveau Roman (zie Robbe-Grillet). In de afgelopen decennia schreef hij voornamelijk nog essaybundels. 

Zijn laatste algemeen geprezen roman is La goutte d’or (1985), waarin de Parijse ervaringen van een Noord-Afrikaanse immigrant de basis zijn voor een filosofische verhandeling over de tegenstelling tussen de islam (een cultuur van tekens) en het Westen (een beeldcultuur). la goutte d'or 


De Goutte d'Or is een wijk in het noorden van Parijs, gelegen in het 18e arrondissement. De naam, letterlijk de gouden druppel, is afkomstig van de kleur van de wijn van de wijngaarden die hier voorheen stonden. Deze wijk, gelegen op de oostelijke helling van Montmartre is een van de meest cosmopolitisch ingestelde en heterogene wijken van Parijs. Het aandeel immigranten ligt rond 30% van de bevolking (tegen ongeveer 17,5% voor de rest van Parijs). Naast de Europese immigranten kent de wijk een grote groep migranten uit de Maghreb, en een grote groep immigranten uit Afrika bezuiden de Sahara.